Joseph Stiglitz en 199 andere prominente economen wijzen de VN en de Wereldbank op de groeiende ongelijkheid waarmee de wereld nu geconfronteerd wordt.
De internationaal afgesproken doelstellingen lijken grotendeels genegeerd te worden. Terwijl deze doelstellingen en leiderschap om armoede en ongelijkheid tegen te gaan het verschil kunnen maken. Afgelopen maandag publiceerden deze economen een oproep.
En afgelopen dinsdag sprak onze gemeenteraad over de onderwerpen die wij vanuit Zaanstreek-Waterland in de bestuurlijke agenda van de metropoolregio van Amsterdam willen hebben voor de komende periode 2024-2028. Nu bevatte de huidige agenda, op de allerlaatste pagina een summier verhaal over deze doelstellingen. Dat kan echt beter!
Samen met Leroy Meerhoff, de fractievoorzitter van het CDA hebben we een oproep aan de MRA opgesteld om in de komende agenda duidelijk op te nemen hoe de MRA haar bijdrage levert aan de SGD10. De oproep is door de voltallig aanwezige raad aangenomen en kan zo aan de MRA worden overgebracht. Heel goed!
Onderstaand staat de Nederlandse vertaling van de oproep aan de VN en Wereldbank van Joseph Stiglitz en anderen, en de link naar het originele document.
Geachte secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Antonio Guterres, en president van de Wereldbank, Ajay Banga,
ONDERWERP: Het stellen van serieuze doelen om ongelijkheid te bestrijden
Als groep economen en leiders in de strijd tegen extreme ongelijkheid vanuit de hele wereld, schrijven wij u om uw leiderschap te vragen bij het waarborgen dat de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties en de Wereldbank cruciale nieuwe strategische doelen en indicatoren ondersteunen, die de inspanningen om stijgende extreme ongelijkheid aan te pakken kunnen verdubbelen.
We leven in een tijd van buitengewoon grote economische ongelijkheid. Extreme armoede en extreme rijkdom zijn voor het eerst in 25 jaar scherp gestegen. Tussen 2019 en 2020 groeide de mondiale ongelijkheid sneller dan op enig ander moment sinds de Tweede Wereldoorlog. De rijkste 10% van de wereldbevolking neemt momenteel 52% van het mondiale inkomen voor zijn rekening, terwijl de armste helft van de bevolking slechts 8,5% verdient. Miljarden mensen worden geconfronteerd met de vreselijke ontberingen van hoge en stijgende voedselprijzen en honger, terwijl het aantal miljardairs in het afgelopen decennium is verdubbeld.
We weten dat grote ongelijkheid al onze sociale en milieudoelen ondermijnt. Het Wereldontwikkelingsrapport van 2006, evenals meerdere andere studies, hebben aangetoond dat extreme ongelijkheid van het soort dat we vandaag de dag waarnemen een destructief effect heeft op de samenleving. Het ondermijnt onze politiek, vernietigt het vertrouwen, belemmert onze collectieve economische welvaart en verzwakt het multilateralisme. We weten ook dat zonder een scherpe vermindering van ongelijkheid, de tweeledige doelstellingen van het beëindigen van armoede en het voorkomen van klimaatverandering met elkaar in duidelijke tegenstelling zullen zijn.
In 2015 hebben alle regeringen van de wereld geschiedenis geschreven door zichzelf een Duurzame Ontwikkelingsdoel te stellen om ongelijkheden te verminderen - "SDG10". Sindsdien zijn ongelijkheden echter verergerd door de COVID-19-pandemie en nu de wereldwijde crisis van de kosten van levensonderhoud, volgens vele maatstaven. SDG10 blijft grotendeels genegeerd. Even zorgwekkend is dat het belangrijkste doel van SDG10, gebaseerd op het gedeelde welvaartsdoel van de Wereldbank, onvoldoende de belangrijke aspecten van ongelijkheid meet of volgt. Bewijs uit huishoudelijke enquêtes toont aan dat in één op de vijf landen die een positieve trend in Gedeelde Welvaart vertoonden, de ongelijkheid volgens andere maatstaven, zoals de Palma-ratio, toenam, waaronder landen als Mongolië, Chili en Vietnam.
Deze zomer hebben we een cruciale kans om onze vastberadenheid te versterken om deze diepe kloof te verkleinen en een duidelijk signaal aan mensen over de hele wereld te sturen dat de instellingen die bedoeld zijn om hen te dienen, serieus zijn over het beëindigen van deze crisis van grote ongelijkheid.
We moeten onze bestaande doelen versterken. We moeten deze zomer actie ondernemen om overeenstemming te bereiken dat SDG 10 van de VN ook versterkte doelen en betere meetmethoden moet hebben, waarbij ongelijkheden tussen landen en binnen landen worden bekeken door middel van indicatoren die zowel de ongelijkheid in rijkdom als inkomen volgen. We zijn verheugd dat de Wereldbank haar doelstelling van Gedeelde Welvaart herziet. De nieuwe leiders van de Wereldbank hebben een geweldige kans om deze doelstelling te versterken en ongelijkheden over het gehele spectrum van inkomens- en vermogensverdeling te beoordelen.
Er zijn aanzienlijke vooruitgang geboekt in ongelijkheidsgegevens, zoals nauwkeurigere schattingen van topinkomens, die helpen bij het mogelijk maken van een nieuwe generatie beleidsvorming gebaseerd op een duidelijke verdelingsanalyse van de impact van beleidsveranderingen. Deze moeten worden gestructureerd en verder worden uitgebreid om hoogwaardige ongelijkheidsanalyses door elke regering mogelijk te maken. Dit is de enige manier om een brede politieke consensus te bereiken voor de transformatie die onze economieën moeten doormaken naar een koolstofvrije toekomst.
Doelen zijn belangrijk. Leiderschap is belangrijk. De Wereldbank en VN-SDG's zijn uniek gepositioneerd om de oproep tot vermindering van ongelijkheid te doen die onze verdeelde wereld vandaag de dag zo dringend nodig heeft. Wij vragen u deze kans te grijpen om sterkere doelen en betere meetmethoden te ondersteunen voor zowel rijkdom als inkomen, evenals het aandeel van lonen in het nationale inkomen. Bovendien is SDG10 geen apart, op zichzelf staand doel: alle economische, financiële en sociale beleidsmaatregelen moeten worden beoordeeld op hun waarschijnlijke impact op dit doel. Dit zou duidelijk aangeven dat we gezamenlijk streven naar een meer gelijke wereld.
Bron: Equalshope.